شهریاری در نامه ای به رئیس جمهور در مورد کاهش سهمیه سوخت:
نمی توان به بهانه مساوات عدالت را نفی کرد/ بالا بردن هزینه سوخت و به تبع آن افزایش وحشتناک تمام اقلام حیاتی و ضروری، مقتضای کدام مصلحت است
نماینده مردم زاهدان در دومین نامه به رئیس جمهور در مورد کاهش سهمیه سوخت تاکید کرد که به کارگزاران خود در وزارت نفت متذکر شوید که نمی توان به بهانه مساوات عدالت را نفی کرد و تلاش معقول دولت ها به ویژه در آستانه انتخابات کاستن از نگرانــــی هـــا برای جلب مشارکت بیشتر و حداکثری بوده است چیزی که اکنون متاسفانه اتفاق نیفتاده و شاهدیم که چگونه این بی مهری واضح در نبایدی ترین شکل یعنی در بحث حساس "سوخت" و در حساس ترین زمان رخ می دهد که جای هیچ توجیهی هم برایش باقی نیست.
به گزارش خبرگزاری خانه ملت، متن دومین نامه حسینعلی شهریاری نماینده مردم زاهدان و رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی خطاب به حجت الاسلام رئیسی رئیس جمهور در مورد کسر سهمیه نرخ دوم بنزین در کارت های سوخت استان محروم سیستان و بلوچستان به شرح زیر است:
حضرت آیت الله جناب آقای دکتر رئیسی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
سلام علیکم؛
احتراماً پیرو نامه شماره ۸۷۹۶۰ مورخ 3/ 11 / 1402 موضوع محدودیت سوخت خودروها در استان محروم سیستان و بلوچستان که گویا غفلت از واقعیات موجود علت اصلی آن است مستدعی است دستور فرمایید حداقل نماینده ها را از نتیجه تصمیمات و اقدامات صورت گرفته در اسرع وقت مطلع نمایند.
ضمنا مجددا به برخی از این واقعیت ها که چشم پوشی از آنها فاجعه بارخواهد بود به صورت گذرا اشاره می شود:
۱- جناب آقای رئیس جمهور به کارگزاران خود در وزارت نفت متذکر شوید که نمی توان به بهانه مساوات عدالت را نفی کرد. این استان به لحاظ وسعت، بالقوه چندین استان به شمار می رود که در محاسبات سهمیه بندی سوخت این ویژگی به شدت مغفول مانده و در نتیجه مردم خونگرم وصبور استان را به شدت نگران نموده است.
۲- تلاش معقول دولت ها خصوصا در آستانه انتخابات کاستن از نگرانــــی هـــا برای جلب مشارکت بیشتر و حداکثری بوده است چیزی که اکنون متاسفانه اتفاق نیفتاده و شاهدیم که چگونه این بی مهری واضح در نبایدی ترین شکل یعنی در بحث حساس "سوخت" و در حساس ترین زمان رخ می دهد که جای هیچ توجیهی هم برایش باقی نیست به گونه ای که حمل آن به یک تصمیم عادی و غیر مغرضانه تنها از فرط خوشبینی است.
3- مشهور است که تجربه تجربه شده ها، موجب ندامت است اگر مسئولان تصمیم گیر برای این موضوع کمی به تبعات کار خود که گذشته نزدیک آنرا به تصویر کشیده ، می اندیشیدند هرگز به خود اجازه اعمال و تکرار تجارب گذشته را نمی دادند . بدیهی است که تبعات ذکر شده نزد آنان آنقدر موضوعیت نداشته است.
۴- هرچند که تصمیمات کلان هزینه هایی دارد که هم مردم و هم دولت باید برای صلاح کشور بپردازند اما کدام عقل سلیمی، کاهش سرمایه اجتماعی، تضعیف اعتماد متقابل دولت و مردم و نگرانی عمومی شهروندان از حداقل های زندگی را که هدف دولت رفع آنهاست را هزینه محسوب می کند؟ به نظر می رسد برای رفع دغدغه های واقعی باید دولت همت عالی به خرج دهد و نه تشدید آن خصوصا با معلوم بودن عواقب امنیتی ناگوار و بالاخص در موسمی که مردم برای حفظ اقتدار ملی و دفاع از آرمانهای راستین انقلاب شکوهمند خود مهیای عزیمت به پای صندوق های رای می شوند تا آینده خود را در آیینه انتخابات آنگونه که خود می خواهند ببینند. تصویر این آیینه را تیره نمودن با کدام مقتضای عرفی، عقلی و شرعی همخوان است؟
۵ - در فرض اینکه تصمیمی به اهمیت و حساسیت کاهش سهمیه سوخت در استانی مثل این استان به رغم هشدارهای دلسوزان ، نزد مقامات محترم صائب و قابل اجرا و بدور از تبعاتی که گفته شد، به نظر آید آیا این مقامات حاضر به قبول مسئولیت در قبال آن هستند و آیا در فردای پس از علنی شدن مخالفت های مردمی تقصیر را به گردن دیگری نخواهند انداخت و نظیر آنچه در ماجراهای قبلی پیش آمد، پیش نخواهد آمد که در آن رئیس جمهور وقت با لبخند معنادار گفت که من هم صبح جمعه متوجه شدم؟
۶- بالا بردن هزینه سوخت و به تبع آن افزایش وحشتناک تمام اقلام حیاتی و ضروری، مقتضای کدام مصلحت است که می ارزد نظام اینگونه هزینه نماید؟
این موضوع در حد خود محصور نمانده و اشتغال را که هم اینک نیز حال خوبی ندارد به کما خواهد برد.
هشدارها برای ثبت در تاریخ نیست و فریادها اگر هیچگاه البته به گوش نمی رسد در این مورد و در این برهه حساس باید به گوش برسد و برای همین به محضر جنابعالی التجاء نمودیم.
توفیق روزافزون حضرتعالی را از درگاه الهی مسئلت دارم./
پایان پیام
